குட்டக் குட்டக் குனியாதே !!

குட்டக் குட்டக் குனியாதே !!

ஊரும் உறவும் பேரும் - துறந்து
உலகமெங்கும் ஓடுகிறாய் - நீ
நாலும் தெரிந்த மனிதன் எனவே
நம்ப மறுத்து வாடுகிறாய்.

இருட்டுவழியினில் குருடன் காட்டிய திசையின்
பாதையில் ஓடுகிறாய் - அவன்
குருட்டுக்கண்ணால் இருட்டைத் துளைத்து
ஒளியைக்கொடுப்பான் என்கின்றாய்

ஏய்த்துப்பிழைக்கும் கூட்டத்தோடு
எட்டி நடந்தே போகின்றாய் - நீ
தட்டிக் கேட்கும் திராணி இழந்து
தலையைக் குனிந்தே நடக்கின்றாய் !

குட்டக் குட்டக் குனிகின்றாய் - நீ
கூனிக்குறுகி நடக்கின்றாய்.
தப்புச் செய்யும் தரகர் கூட்ட
கைப்பொம்மையாய் ஆடுகிறாய் !

நாளும் பொழுதும் உனை ஏய்த்து....
நட்ட மரமாய் உனை ஆக்கி....
கோவில் குளங்களைக் கட்டுகின்றார் - சிலர்
கொடிபிடியென்று அதட்டுகின்றார்.
செத்துக்கிடப்பவன் மாலைக்காய் -சிலர்
சிரித்துக் கொண்டே நடக்கின்றார்.

விருதுக்காக மானிடரைச் சிலர்
வேட்டையாடித் திரிகின்றார்.
ஆங்கிலத்தாய்க்குப் பிறந்தவர் போல்
அன்னிய மொழியில் பேசுகின்றார்
எம்மரும் தமிழின் கருவறையில் - எரி
தீயை மூட்டி மகிழ்கின்றார் !

சொகுசுக்கார்களில் ஓடுகின்றான் - உன்
சொந்த சுகங்களைச் சுரண்டிவிட்டு - அவன்
கைப்பை காவி வாழ்வதுதான் - உன்
கௌரவம் என்றா எண்ணுகின்றாய் ?

முட்டும் மலைகள் தகர்த்து - எங்கும்
முன்னேறி நடந்த மானிடனே - இங்கு
கத்தும் கயவர் வலையினிலே
காரணமின்றி வீழ்ந்தது ஏன்??
*********************